پسرم پارسا

فدای دست و پای کوچولوش ...

پارسای 3 روزه ی من پارسای 10 روزه ی من پارسای 15 روزه ی من پارسای 22 روزه ی من ...

...

  پسرم بلاخره راضی شد  و قدم رو چشممون گذاشت  بامداد یکشنبه 29 شهریور ماه ساعت 2 و 35 دقیقه آقاپارسا به دنیا اومد و من و بابایی رو خوشبخت ترین آدمای روی زمین کرد    ...

دیگه چیزی نمونده  انشالا بزودی انتظار بسر میرسه     ...

بلاخره اتاق گل پسرم رو آماده کردم   فدای گل پسر و وسایلش البته آقا پسر بهت بگم مامان تنبل نیستا  گرفتار بوده که نتونسته زودتر اتاق شما رو آماده کنه همش یه ماهه اسباب کشی کردیم و اومدیم کنگان و من هنوز خستگیه اسباب کشی تو تنمه اون حیوونای خوشگل دیوار اتاق هم کار مامان و خاله ها هست که از حدود 5 ماهه پیش گرفتار درست کردنشون بودیم پارسای عزیزم اگه بدونی چقدر چشم انتظار اومدنت هستیم انشالا صحیح و سلامت بیای پیش ما این وبلاگ هم میشه دفتر خاطرات شیرین زندگیمون به امید روزی که خودت بیای وبلاگتو آپ کنی شیرینیه زندگی     ...

این روزا حسابی سرمون شلوغه باکمک آقا پارسا  داریم وسایل رو میبندیم و آماده اسباب کشی میشیم خاله جون هم اومده کمک که آقاپارسا خسته نشه انشالا هفته دیگه اسباب کشی میکنیم انشالا خونه جدید برامون خوش یمن باشه پریروز هم برای آخرین بار رفتم مرکز سلامت شهرک پیش خانم آرش که آخرین معاینه بارداریم رو پیشش انجام بدم چون دیگه از اینجا میریم و باید پرونده مو هم تحویل بگیرم ببرم صدای قلب آقا پارسا رو گوش دادم که 130 تا در دقیقه بود و یه دونه واکسن توام زد تو بازوم که هنوز جاش درد میکنه  الان عزیز مامان 30 هفته سن داره و حسابی تو شکم مامانی وول میخوره وباعث ذوق مامان و بابایی میشه          ...

لباس جدید و جغجغه آقا پارسا  مامان بفداش ...

آقا طاها پسرعموی پارساجون ...

...